ส่งงานวิดีโอเพลงไทยเดิม โดยนางสาวลักขณากรณ์ ฉลาดล้ำ เลขที่15

เพลงราตรีประดับดาว
บทเพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7
บทเพลงพระราชนิพนธ์เพลงแรกในพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7 บรรเลงโดยวงแสนแสบ ฟิลฮาร์โมนิค ออเครสต้า
เพลงราตรีประดับดาวนี้ เป็นบทเพลงพระราชนิพนธ์เพลงแรกในพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ผู้ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่ ๗ แห่งพระมหาจักรีบรมวงศ์ กล่าวกันว่าพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงโปรดดนตรีไทยเป็นอย่างยิ่ง และทรงมีพระปรีชาสามารถในการบรรเลงเครื่องดนตรีไทย โดยเฉพาะการทรงซอ ทรงศึกษาดนตรีไทยจากหลวงไพเราะเสียงซอ (อุ่น ดูรยชีวิน) และหลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) ซึ่งเป็นครูดนตรีไทยที่มีชื่อเสียงในสมัยนั้น


ประวัติของเพลงราตรีประดับดาวนั้น ว่าไว้ว่า ใน พ.ศ. ๒๔๗๒ รัชกาลที่ ๗ ได้ทรงฟังเพลงแขกมอญบางขุนพรหม เถา อันเป็นพระนิพนธ์ของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้า ฯ กรมพระนครสวรรค์พินิต เพลงนี้เป็นเพลงสำเนียงเป็นมอญ ซึ่งบทร้องที่ทรงพระราชนิพนธ์ไว้ในตอนชั้นเดียวท่อนสุดท้ายนั้นมีว่า “ชื่อแขกมอญบางขุนพรหมนามสมญา ฉันได้มาจากวังบางขุนพรหม” รัชกาลที่ ๗ จึงมีพระราชประสงค์จะทรงแต่งเพลงเถาในสำเนียงมอญอย่างนั้นบ้าง จึงทรงหารือกับครูผู้ใหญ่ในวงการดนตรีไทยในสมัยนั้น
 เพลงที่ทรงเลือกมาเพื่อพระราชนิพนธ์ขึ้นเป็นเพลงเถานั้น คือเพลงมอญดูดาว สองชั้น ของเก่า ซึ่งเมื่อทรงพิจารณาเพลงลงไป ทรงเห็นว่า เพลงมอญดูดาวของเดิมใช้หน้าทับมอญ (เทียบได้กับประเภทหน้าทับสองไม้ของไทย) และมีอยู่เพียง ๑๑ จังหวะ แต่โดยที่พระองค์ทรงมีพระราชประสงค์ที่จะพระราชนิพนธ์เพลงโดยใช้หน้าทับเป็นประเภทปรบไก่ ซึ่งความยาวเป็น ๒ เท่าของหน้าทับประเภทสองไม้ ดังนั้นหากทรงคงเนื้อเพลงของเดิม ก็จะได้จำนวนหน้าทับปรบไก่เพียง ๕ จังหวะครึ่ง
แล้วจึงทรงประดิษฐ์ทำนองขยายขึ้นเป็นอัตราสามชั้น และตัดแต่งลงเป็นชั้นเดียวจนครบเป็นเพลงเถา กับทรงพระราชนิพนธ์บทร้องขึ้นสำหรับร้องเป็นประจำโดยเฉพาะว่า
ราตรีประดับดาว
สุเทพ สวลี


ญชื่น ฉ่ำ วิญ-ญา
ตอน นภาแจ่มจันทร์วันเพ็ญ
ลมโชย เยือกเย็น ซาบซึ้งด้วยกลิ่น มา-ลี
เอ๋ย หอม ดอก หอม ดอก รา-ตรี
ฮื้อฮือหื่อฮือฮื้อ
สด สี แต่หอม น่า ชม
ชชื่น ฉ่ำ ดวง เดือน
ฤาแม้นเหมือน นวล น้อง
พี่เอง นั่งมอง นิ่มน้องอย่าข้อง ใจ เลย
เอ๋ย หอม ดอก หอม ดอก    ชมนาด
ฮื้อฮือหื่อฮือฮื้อ
ไม่ฉูด ฉาด แต่น้อง ยั่ว ใจ
ใกล้ รุ่ง แล้วซิน้อง แม่เนื้อทอง พี่ขอลา
แสง ทอง แจ่มฟ้า ขอลาไปก่อน เจ้า เอย
เอ๋ย หอม ดอก หอม ดอก กระดังงา
ฮื้อฮือหื่อฮือฮื้อ
จำใจจำลา ไป เอย
ญภุมริน บินเวียนชม วนภิรมย์ ช่อมาลา
แต่พี่ ร่ำลา จากน้องไกลหน้า ไป เอย
เอ๋ย หอม ดอก หอม ดอก จำ ปี
ฮื้อฮือหื่อฮือฮื้อ
ตรงนี้ พี่เอ๋ย คืน มา...

หัวข้อส่งงานไม่ถูกต้อง